விரியும் உன் உலகம்...

என் கருவில் நீ இருந்தாய்
உருண்டாய் புரண்டாய்
எனக்கே எனக்குள்ளே
நான் மட்டும் உன் உலகமென...

அழுகையுடன் கூடிய
உன் வருகையில்
புன்னகைகள் மலர்ந்தன
வீடு உன் உலகமானது...

அழுது ஆர்ப்பரித்தாய்
குப்புற விழுந்து நோட்டமிட்டாய்
தவழ்ந்து வந்து ஆராய்ந்தாய்
நின்று பார்த்து மகிழ்ந்தாய்
நடந்து நடந்து ஓய்ந்தாய்
சிரித்துப் பேசி வசீகரித்தாய்
மெல்ல மெல்ல நுழைந்தனர்
உறவுகள் உன் உலகில்...

என்றாலும்...
என்னை விட்டு அகலமாட்டாய்
ஓடி ஆடும் பிள்ளைகள் இருந்தாலும்
விளையாட விழைந்தாலும்
உனக்கு நான் வேண்டும்
என்ற நிலை மாறி...

என் இருப்பை மறந்தாய்
ஓடி விளையாடினாய்
நீயே விரித்துக் கொண்டாய்
தெருவுக்குள் உன் உலகை...

பள்ளி செல்லத் தொடங்கினாய்
சற்றே என் நிழல் விட்டு
ஒரு வட்டம் அமைத்துக் கொண்டாய்
உன் உலகில் நட்பு பூத்தது...

என்றாலும்...
என்னை விடுத்து
வெகு தொலைவு சென்றதில்லை

இன்று...
மிதிவண்டி மிதித்து
அக்கம்பக்கம் செல்கிறாய்
கவலையோடு நான் காண
எனக்கு தைரியம் சொல்கிறாய்
நெஞ்சை சூழும் பயங்களுக்கு
உன் தன்னம்பிக்கையே ஆறுதல்

ஆஸ்கர் விருதுகளை ஆராய்கிறாய்
ஸ்மைல் பிங்கியைப் புரிந்து கொள்கிறாய்
வெளி உலகம் இன்று உன் உலகில்...


மெளனமாக இரசிக்கிறேன்...
மெல்ல மெல்ல...
விரியும் உன் உலகம்
உன் முன் சுருங்கும் அதிசயத்தை!!!!