பூட்டிய வீடு
கண்ணில் பட்டதும்
உருகத் தொடங்கிடும்
நினைவுகள்
எத்தனை முறை
பூட்டித் திறந்தாலும்
சுற்றிக் கொண்டே இருக்கும்
நினைவுகள்
எத்தனை முறை
பெருக்கித் துடைத்தாலும்
புதுவெள்ளமாக பொங்கும்
நினைவுகள்
ஒவ்வொரு கணமும்
உறைந்து போகின்றன
காலத்தின் துகளாய்
என்றென்றும் பூமியில்
பூட்டப்படும் பொழுதெல்லாம்
மனதோரத்தில்
உறைந்து நிற்கின்றன
நினைவுத் துகள்கள்
2 comments:
\\எத்தனை முறை
பூட்டித் திறந்தாலும்
சுற்றிக் கொண்டே இருக்கும்
நினைவுகள்//
ம்.. குட்...
/எத்தனை முறை
பெருக்கித் துடைத்தாலும்
புதுவெள்ளமாக பொங்கும்
நினைவுகள்/
ஆம், எத்தனை நினைவுகள். நல்ல கவிதை அமுதா.
Post a Comment